วันจันทร์ที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2553

เส้นทางชีวิต


        
        ไม่มีใครรู้ว่าเราเกิดเพื่อคู่กับอะไร แต่เราสามารถกำหนดเส้นทางตามที่เราต้องการได้
        ข้าพเจ้าชื่อ นางสาวสุรีย์รัตน์  พรมมา ปัจจุบันกำลังศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยบูรพา คณะโลจิสติกส์  สาขาการจัดการโลจิสติกส์
        เมื่อย้อนกลับไปมองถึงความคิดในอดีต ชื่อของมหาลัยแห่งนี้ไม่เคยอยู่แม้แต่ในเสี้ยวความคิดของข้าพเจ้าเลย ข้าพเจ้ามีความคิดที่จะเลือกเรียนสายอาชีพมาตั้งแต่มัธยมต้น โดยเริ่มสมัครเรียนที่แรกคือ ปวช. สาขาเครื่องกลสถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ แต่ไม่น่าเชื่อว่ามันจะไม่ติด ก่อนหน้าที่ข้าพเจ้าจะไปสอบได้ต้องทะเลาะกับที่บ้านแทบตายแต่ผลตอบแทนที่ได้คือเราเป็นฝ่ายแพ้ แต่ข้าพเจ้าก้อไม่ยอมแพ้ต่อความตั้งใจที่จะเรียนวิชาช่าง ตอนจบมัธยมปีที่ 3 ข้าพเจ้าได้ไปสอบที่ โรงเรียนพิบูลวิทยาลัย จ.ลพบุรี ซึ่งเป็นโรงเรียนสายสามัญโดยไปตามคำแนะนำของญาติๆๆทั้งหลาย  เมื่อไปดูรายชื่อผู้ผ่านการคัดเลือกแล้วไม่มีชื่อของข้าพเจ้า มันก็เป็นอารมณ์นึงที่ท้อสุดๆๆ  เพราะเราก็ต้องแพ้ให้กับการสอบอีกครั้ง แต่ในช่วงเวลาอีกไม่กี่นาทีต่อมาข้าพเจ้าและเพื่อนๆๆที่สอบไม่ติดก็ได้มุงหน้าไปที่วิทยาลัยเทคนิค ลพบุรี  เพื่อที่จะไปสมัครสอบ จากความเสียใจในเวลาเมื่อครู่นั้นก็เปลี่ยนเป็นความดีใจที่จะได้มาเรียนที่นี่ ข้าพเจ้าเลือกที่จะสมัคร เครื่องกลอีกครั้ง ตอนแรกอาจารย์ที่รับสมัครจะไม่ให้สมัครสาขานี่ เนื่องจากไม่มีผู้หญิงเรียนเลย  แต่สุดท้ายเขาก็เห็นใจให้สมัครได้ ก่อนวันสอบเพียงหนึ่งวัน โรงเรียนพิบูลวิทยาลัยได้ประกาศรายชื่อนักเรียนสำรอง ซึ่งหนึ่งในนั้นก็มีชื่อของข้าพเจ้าอยู่ด้วย ความเครียดได้เข้ามาครอบงำในตัวของข้าพเจ้าอีกครั้ง ไม่รู้ว่าจะตัดสินใจเลือกสิ่งที่รัก หรือสิ่งที่พ่อแม่เราเลือก  เช้ารุ่งขึ้นข้าพเจ้าก็ตัดสินใจที่จะไปมอบตัวที่โรงเรียนพิบูลวิทยาลัย ไม่รู้ว่าด้วยเหตุอันใดจึงทำให้ข้าพเจ้าเลือกตัดสินใจเช่นนั้น หรืออาจเป็นเพราะข้าพเจ้ารู้ตัวเองว่าไม่เหมาะกับมันจริง ช่างกล 
      หลังจากที่ข้าพเจ้าได้เดินหลบความฝันมาศึกษาต่อในระดับมัธยมปลายสาย วิทย์-คณิต
ช่วงมัธยม 6 ก็ต้องสอบเข้าในระดับมหาลัย ช่วงนี้เป็นช่วงที่ข้าพเจ้ารู้สึกสับสนกับชีวิตที่สุด ไม่รู้ว่าจะเลือกสอบอะไรดี  แต่ความคิดเก่าๆก็ได้ย้อนกับมามีอิทธิพลอีกครั้งหนึ่ง ข้าพเจ้าเริ่มสมัครเรียนในระดับมหาวิทยาลัย ที่คณะวิศวกรรมศาสตร์ จำนวนหลายรอบมาก เช่น
1. คณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาวิศวกรรมเครื่องกล มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

2. คณะวิศวกรรมศาสตร์และเทคโนโลยีอุตสาหกรรม สาขาวิศวกรรมอุตสาหการ ม.ศิลปากร

3. คณะวิศวกรรมศาสตร์และเทคโนโลยีอุตสาหกรรม สาขาธุรกิจวิศวกรรม ม.ศิลปากร

      หลังจากสอบทั้งสามที่นี้ไม่ติดก้อเริ่มท้อแท้อีกครั้ง จน ม.บูรพาได้เปิดรับนักศึกษา ข้าพเจ้าเข้ามาในการสมัครรอบแรก รับตรง 12 จังหวัด ก็ไม่รู้จะเลือกคณะไรดีจะเลือกวิศวกรรมก็กลัวจะไม่ได้ เพราะคะแนนวิศวกรรมจากการสอบ PAT นั้นข้าพเจ้าได้เพียง 100 จาก 300 คะแนน ข้าพเจ้าเลยตัดสินใจเลือกคณะที่ใช้คะแนนคณิตศาสตร์เยอะๆๆเพราะข้าพเจ้าได้คะแนนวิชานี้มากสุดแล้วคือ 195 จาก 300 คะแนน เพื่อนๆก็แนะนำว่าให้สมัครคณะโลจิสติกส์ ก็เลยลองสมัครดูโดยเลืกคณะนี้ทั้งสามอันดับเลย วันประกาศผล คือเราเป็นผู้ชนะ 
      จากวันนั้นจนถึงวันนี้ทำให้ข้าพเจ้าได้รู้ว่าสิ่งที่เราคิดว่าใช่มันอาจเป็นสิ่งที่ไม่ใช่สำหรับเรา และตอนนี้ข้าพเจ้ามีเมทเป็นเด็กวิศวกรรมทั้ง 3 คน เห็นเขาเรียนเยอะมากวิชาก็ยาก ทำให้รู้สึกดีใจมาจากลึกๆว่าดีแล้วที่เราไม่ได้เรียน
      ไม่ว่าเราจะเรียนคณะหรือสาขาวิชาใดก็ตาม ขอให้เราจงทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุดเพราะมันคือสิ่งที่ใช่แล้วสำหรับเรา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น